Eerste zelfstandige werkdagen

Het was dan toch eindelijk een keer zover.. ik mocht alles alleen gaan doen. Op woensdag had ik nog even een meeloopdagje, omdat deze zo gepland stond.. ik heb toen echt helemaal niets gedaan, ben alleen aanwezig geweest. Dat ging me egt vervelend, dus was blij toen ik op donderdag weer een transfer had die ik alleen mocht gaan begeleiden. Ik moest weer opstappen bij Sol Timor, waar de bus al klaar stond toen ik eraan kwam (ik was nog wel te vroeg ook). Onderweg weer even wat gekletst met de buschauffeur, dus weer enkele woordjes Spaans geleerd en toen mijn praatje gehouden over wat er ging gebeuren op de luchthaven. We zetten deze mensen af bij de incheckbalie, normaal blijven we daar ook staan, mochten mensen nog wat te vragen hebben. Maar het vliegtuig was al geland met mensen die we weer op moesten vangen en dat is net wat belangrijker dan de vertrekkende mensen. Toen gingen we dus weer naar de aankomsthal met onze welkomstenveloppen. Ondertussen belde Frank de parkeerplaatsen van de bussen door en toen kon de volgende lading gasten weer komen. We stuurden iedereen weer netjes naar de bus en toen kon ik weer vertellen over het ‘mooie Torremolinos’. Onderweg wat leuke bezienswaardigheden en gebouwen aangewezen en natuurlijk verteld over de stadsbusjes die hier rijden. Daarna werden de mensen afgezet bij de accommodaties. Één echtpaar kwam zelfs nog geld aan de buschauffeur geven als dank voor de busrit. Normaal is dit gebruikelijk op de terugweg, maar we waren al bijna weg en toen kwam die meneer er speciaal nog voor terug. Wel erg netjes dus! Ook vroeg ik of ik wel langs moest komen voor de welkomstinformatie, want als ik van tevoren weet dat ik er niet naar toe hoef dan scheelt me dat alleen weer tijd. Het was een ouder echtpaar en ze hadden graag dat ik even langs kwam, dus dat deed ik met alle plezier.
’s Avonds was er ook weer een vlucht, maar hier kwamen maar 6 mensen aan voor een taxi en verder alleen mensen die zelfstandig met de auto vanaf de luchthaven naar de accommodatie gingen, dus daar hoefde ik me verder niet druk om te maken. Ik had namelijk met Heleen afgesproken dat zij kantoor zou doen (dus ik had tussendoor vrij) en dat ik dan de late avondvlucht zou doen. Ik riep al een week dat ik naar de markt wilde, dus daar had ik nu mooi de tijd voor! Eerst ben ik nog even met buschauffeur Frank wat gaan drinken. Hij had maar een korte pauze en vroeg of ik ff mee wilde gaan. Toen heb ik dus even mijn Spaans wat zitten oefenen en toen belde Heleen dat er nog 2 vesten in de bus lagen en die ben ik toen gaan halen en moest die toen naar die mensen brengen. Daarna was ik dus snel naar de markt gegaan (Het was inmiddels half 11 en ik moest kwart voor 1 weer thuis zijn). Er was mij verteld dat de markt in de Carrefour was, dus daar ben ik naartoe gegaan. De Carrefour is een groot winkelcentrum, waar ze egt álles hebben. Maar daar was dus geen markt gevonden. Toen vroeg ik op een gegeven moment aan een vrouwtje waar de markt dan wel was. En zij zei: oh, loop maar mee! Maar ze liep dus richting auto.. ze zei dat ze er zelf ook heen ging. Mocht gewoon bij haar in de auto stappen en meerijden (dat geeft wel aan hoe gastvrij de Spanjaarden zijn dacht ik zo?!). Maar mijn auto stond ook bij de Carrefour, dus dat ging niet lukken. Ik ben toen achter haar aangereden. Toen we er al waren, stapte ze ook nog uit om helemaal uit te leggen waar ik kon parkeren en waar de markt precies was. De markt was namelijk een beetje verstopt achter een gebouw. Ondertussen had ik al wat minder tijd over en ben dus snel over de markt gewandeld. Ik had niet veel geld bij en dat was maar goed ook, anders had ik de hele markt leeg gekocht.. I love markets! :D Had alleen een paar slippers gekocht, die had ik egt wel nodig! Verder vond ik het een hele leuke markt en egt een aanrader voor mensen die in Torremolinos zijn! ;) Daarna moest ik thuis zijn voor de vrouw van mijn appartement, zodat zij kon kijken wat er met mijn kapotte oven moest gebeuren. Zij was 2 min binnen en toen kon ze al vertellen dat er iemand voor moest komen (dat had ik ook nog wel kunnen bedenken, maar goed..). Er werd nu hopelijk iets aan gedaan! Ik vind een oven namelijk wel makkelijk voor als ik een x wat minder tijd heb om te koken, kan ik mooi een pizza ofzo opwarmen! Zij zou ervoor zorgen dat Juan (de tuinman) langs zou komen voor de oven. Maar hij kon net zo min als ik achter de oven kijken wat er aan de hand was! Dus ben benieuwd of er nog iemand voor komt of dat ik een magnetron van 50 euro ofzo mag gaan kopen.
Vrijdag, natuurlijk waren er weer welkomstinformaties. Deze keer had ik grotere groepen, dus meer kans op animo dan de zondag ervoor. In de eerste accommodatie was dat inderdaad zo. Hier waren 2 nieuwe mensen en die waren hier nog nooit geweest. Ook kwamen er 4 mensen voor een aantal vragen, maar die waren vrij snel weer weg. Die andere mensen vroegen egt veel en aangezien er verder niemand meer was, had ik genoeg tijd om die mensen alles uit te leggen. Dit vond ik egt leuk, want ik kon nu egt de tijd nemen voor die mensen. Dat is beter dan snel alles afkappen, omdat je dan weer naar de volgende acco moet! Bij de volgende acco was ik alsnog een kwartier te vroeg, maar er kwamen al 2 dames naar mij toe om een excursie te boeken. Daar had ik dus mooi even tijd voor. Dus mijn eerste excursie is verkocht.. jawel! :D Later kwamen er ook nog mensen om wat te vragen en dat was het ook weer voor deze acco. Toen had ik ineens wel heel veel tijd over, namelijk ruim een uur, voordat ik bij de volgende acco moest zijn. Ik ben toen maar even naar huis gegaan om rustig mijn brood op te eten, mijn appartement lag tog op de route! Daarna nog even naar Torremolinos Beach Club voor het oudere echtpaar. Zij kwamen ook al vaker in Torremolinos en hun kenden het waarschijnlijk beter dan ik. Ik heb ze dan ook niet veel verteld over Torremolinos zelf, alleen over het centrum.. dat kenden ze nog niet zo goed. Zij hadden ook een aantal vragen, dus die heb ik toen maar even uit de wereld geholpen. Deze mensen waren egt heel dankbaar voor de moeite die ik voor hun deed om aan de informatie te komen. Zo wilden ze weten hoe het zat met de vertrekdag, dus of ze het appartement langer konden houden en of ze nog mochten eten enzo. Dit heb ik even voor ze nagevraagd. In principe stelt dat voor mij niet veel voor, maar de mensen hadden een slechte ervaring met een andere organisatie en waren heel blij dat ik zoveel moeite voor ze deed. Dat geeft je tog wel weer een goed gevoel, ook al stelt het nix voor! Het is goed te merken dat de mensen je werk waarderen. Heb ik ook iets ‘positiefs’ om aan terug te denken, mochten er in de toekomst mensen ‘zeuren’ over vanalles en nog wat!
Al met al was ik dus erg tevreden over mijn eerste zelfstandige informatiedag! :D