Week 10 alweer

Zo maak je nix mee en zo heb je veel te veel om over te vertellen. Nou moet ik zeggen dat ik tussendoor ook nog wel wat mee heb gemaakt, maar had natuurlijk niet zoveel tijd om te typen. Daarbij krijg ik natuurlijk ook steeds minder reacties op de site, dus dat maakt het ook minder leuk om mijn verhalen te vertellen.
Maar aangezien Lindsay had beloofd om te reageren, doe ik tog maar nog eens een poging (Dus Lindsay, laat me niet in de steek! :P). Er was namelijk een dikke vertraging afgelopen zaterdag. Ik moest de gasten op gaan halen van de accommodaties en aan het einde van de transfer vertel ik dan de procedure op het vliegveld, maar deze keer moest ik er ook bij vertellen dat er een vertraging was van bijna 6u. Ik had het van tevoren al verteld aan mijn buschauffeur en toen ik aan het praten was en ineens alle gasten begonnen te zuchten en rumoerig te praten, wist hij al wat ik gezegd had. Meteen komen er dan allemaal vragen in ze op natuurlijk, dus ik wachtte even en ging toen maar verder met mijn verhaal. Toen ze klaar waren besloot ik ze nog even te vertellen waarom ze niet in de accommodaties konden blijven, want daar waren ze nogal kwaad over. Vond ik zelf ook een btje dom, maar de incheckbalies gingen alleen die tijd open, dus we moesten wel. We hadden ook nog geprobeerd om een aantal zieke/ oudere mensen op een andere vlucht over te zetten. Maar andere mensen voelen zich daardoor natuurlijk weer achtergesteld en gaan dan kwaad reageren. Zo ook op een gegeven moment tegen mij. Er kwam een vrouw vragen of ze bonnen uit gingen delen voor wat eten en drinken, want dat doen ze namelijk als er meer dan zoveel uur vertraging is. Aangezien ik daar wel wat over had gehoord, maar ik niet wist of ze dat zeker gingen doen, kon ik daar geen antwoord op geven. Nou, deze mevrouw vond dat ik dat moest weten en dat ze vond dat ik het moest gaan vragen, zodat ik fatsoenlijk ja of nee kon zeggen. Dit terwijl ik ondertussen ook nog met andere mensen bezig was, waaronder een oude vrouw die helemaal de kluts kwijt was. Ze had een man die suiker heeft en ze had zelf last van haar hart, dus die was helemaal overstuur en ze snapte helemaal niet meer bij welke balie ze moest zijn. Ik had haar overigens wel naar de goede balie gebracht, maar omdat daar nog Roma op stond, dacht ze dat ze toch verkeerd stond. Nouja, gelukkig is verder alles goed afgelopen. Helaas voor Lindsay had ze ook 6u vertraging, maar ik hoop dat jullie tog nog lekker bij de Burger King hebt kunnen eten met jullie bonnen! :P

Verder zit ik deze week alweer op de helft van mijn stage! Dat betekent dat mijn tussentijdse beoordeling alweer voor de deur staat. Ben benieuwd wat het wordt allemaal en wat ik nog voor verbeterpunten krijg voor de komende 10 weken. Ik had na 4 weken al een kleine beoordeling gehad, toen mocht ik wat zelfverzekerder overkomen (ik was ook net pas begonnen natuurlijk) en ze vond dat ik mijn Spaans al vrij snel weer had opgepakt. Ook na 8 weken had ik weer de mening van Heleen gevraagd en toen was alles eigenlijk wel prima, ik kwam iig zelfverzekerder over en dat was natuurlijk mijn hoofddoel!
De tijd gaat toch wel redelijk snel zo, vooral met al die bekenden hier in Torremolinos. Nu wordt het ook wat drukker (hoewel ik er nu nog niet zo heel veel van merk), dus dan gaat de tijd ook wat sneller hoop ik. Hoewel dat ik het ook wel naar mijn zin heb en regelmatig naar de Voom Voom kan. Dus let maar op, voordat jullie het in de gaten hebben sta ik alweer voor jullie neus!

En houdt ook deze site in de gaten, want regelmatig zijn er nieuwe foto’s op te vinden: http://www.mijnalbum.nl/Album-QQHSKBYS